เนื้อเพลง กินข้าวบ่ายน้ำตา โดย ต่าย สุวนันท์

หลงคารมคำอ้อน มาหลอก มาวอน ให้มีความหวัง
ทำท่าทีเคียงข้าง สนิท สนม หว่านคารม ลวงใจ
ทุกครั้งที่เข้ามา ก็หวังเพียงแต่ได้
พอหมดความหวาน น้ำตาล ยังกลาย
จากหวานจนมดใต่ ต้องมากลาย เป็นขม

บ่สม เทียวโทรไปเว้า
ไปคุย ไปไปลึ่งไปแก่น
เอิ้นว่าแฟน มันละแสนซอกซ้ำ
นำทางอ้าย ส่องบ่เห็น

ย่านแต่มาเทียวเล่น บ่เป็นคือคำสัจซื่อ
ปล่อยน้ำตา มันไหลมา สู่มื้อ
สู่มื้อ โอ๊ยสู่มื้อ สู่มื้อ สู่มื้อ โอ๊ยสู่มื้อ สู่มื้อ
จนเปื้อนแม่น บ่อนนอน

คิดถึงตอน เคียงคู่ แม่พ่อก็รู้ ทุก เรื่องราวปัญหา
ยามที่มีน้ำตา หลั่งมา พาหัวใจหม่น
ก็คนที่เคยรักกัน มาเปลี่ยน มาผัน ปัดใจให้พ้น
น้ำตามาล่วงหล่น กินข้าวไม่ลง ใจยังคงอาวรณ์

หลอกหลอนใจ นั่งกินข้าวไป ร้องไห้ไป
ข้าวคำสุดท้าย บ่ายน้ำตา มาแทน
คำนี่ ขอกินเพื่ออ้าย ส่งท้ายคนเคยเป็นแฟน
คำสอง ขอกินเพื่อจบ ยิ่งคบ ยิ่งเจ็บเหลือแสน
คำสาม ส่งแทน " กินบ่ายน้ำตา "

สัญญาฮักเฮา มาเบี้ยว
ลืมข้าวเหนียว จั้มปลาแดกต่อน
ไปหลงคอน อยู่ดอนทางทุ่ง เมืองกว้างส่องใส
แล้วทำไม มาบอกว่าฮักนาง
อ้ายเป็นหยัง จั่งมาไล ลืมลา

ได้กินพิชช่า ส่างลืมหน้าป่นปู
นกเขาตู้ พรากคู่ยังขัน
กาเหว่าวอน พรากคอนยังฮ้อง
ได้แต่มองสองข้าง เบิ่งทางอ้ายนั่นบ่ต่าว

ถิ่มผู่สาวแล้วกะไปมิดจ้อย
มิดจ้อย โอ๊ยมิดจ้อย มิดจ้อย
มิดจ้อย โอ๊ยมิดจ้อย มิดจ้อย
มาปล่อยให้ แม่นห่วงหา
นั่งโสกา น้ำตาไหลโห่งหน่วย
พ้อคนรวย อ้ายก็ลืมคนรอ
แนวคนบ่พอ บ่คงที่
บ่คงที่ เออ เออ เออ เออ